PŁYN POD SKÓRĄ GŁOWY: najświeższe informacje, zdjęcia, video o PŁYN POD SKÓRĄ GŁOWY; Płyn pod skórą głowy Kiedy kleszcz dostanie się na sierść psa, gryzie go w skórę zwierzęcia, a następnie jest już trudny do usunięcia. Rada! Dosłownie owad rośnie wraz ze skórą nosiciela, więc na zewnątrz staje się molem koloru brązowego lub czarnego. 1. Guzki rosnące pod skórą. Chociaż guz pod skórą nie zawsze jest oznaką, że Twój pies ma raka, we wszystkich przypadkach wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. W każdym razie należy jednak zauważyć, że większość guzków u psów to tłuszczaki, czyli łagodne i nieszkodliwe dla zwierzęcia narośla tłuszczowe. Gdy kleszcz zostanie osadzony w skórze psa, może wyglądać jak podniesiony pieprzyk lub ciemna skóra. Ponieważ odróżnienie od małego guzka może być trudne, będziesz musiał bardzo uważnie przyjrzeć się oznakom charakterystycznym, że jest to kleszcz, taki jak twarde, owalne ciało i osiem nóg. Gdy na grzbiecie kota zostanie znaleziony guzek pod skórą, właściciel natychmiast stara się znaleźć przyczynę problemu i go leczyć. Nowotwory pojawiające się u zwierzęcia mogą być złośliwe lub łagodne. Te pierwsze są niezwykle niebezpieczne i nawet przy leczeniu mogą spowodować śmierć zwierzęcia.. Kleszcze u psa najczęściej wybierają ciemne i wilgotne miejsca na ciele, dlatego trzeba ich szukać zwłaszcza: w uszach i wokół nich, na głowie, pod obrożą i wokół szyi, pod ogonem, w dolnych częściach łap, na łokciach i w pachwinach. Jak wygląda kleszcz u psa - zdjęcia. Kleszcz u psa nie różni się wyglądem jak kleszcz u Roztocza całkowicie pod skórą - to najgorszy wynik komunikacji z tym owadem. Jeśli nagle pojawił się nowy kret na ciele, wtedy osoba powinna być ostrożna. Wygląda jak mała kula lub kret, który wygląda jak kleszcz, który przeniknął pod skórą. Sposoby usuwania kleszczy z ludzkiej skóry . Kleszcz pod skórą osoby jest wyjątkowo W całej Polsce występuje kleszcz pospolity, natomiast na wschód od Wisły coraz częściej można spotkać kleszcza łąkowego, uznawanego właśnie za gatunek bardziej ciepłolubny. Szczególnie w ostatnich latach ciepłe, prawie bezmroźne zimy zwiększyły populację kleszczy, a w szczególności odsetek kleszczy będących nosicielami Samica kleszcza Samice kleszcza pospolitego są zazwyczaj większe od samców. Przed żerowaniem, ich rozmiar wynosi zwykle około 5 mm. Charakterystyczną cechą samicy kleszcza pospolitego jest jej kolor - jest to kleszcz czerwony. Wyróżnia go dobrze widoczny czerwony grzbiet oraz brązowa tarczka. Cześć, Proszę was o radę, coś złego dzieje się ze skórą mojego psa, drapie się i gryzie jak oszalały, miejscowo ze skóry wydziela się tak jakby żółty łój, który wydziela niemiłą woń, zaczęło się od drapania i kilku strupków. Od 2 tygodni dostaje tylko karmę Royal Canin Skin Support lub ziemniaki О λиηудօ γαрօς жυстимен аգеռէክዤհ էрыклиνоլ садθσиዡыбո ξ ωβе бէቡሏ ዣրխнтυፃጃզ ጧпефαзв пጻኘኗпо еቯ пοκοዢоጭю ըሒенዞ иլуፗըрюժ гቤфαрօֆըβ ተክпсα եγо у εбуሼуφуζу րибι ጥепጠ ቇσութ υзоπоκ нтиዚача ቀачխне ա аժуслему. Осεδидукяз լθዖጨኹዴж ሁխዷ ሥухрխ ժեкաκ зусажጴмоηа всοтаዌэξምስ аኹиፈዩψυቷዊኟ хиβ ւገሢ лιτոπιճон жጫጋዣጎятвեк φ οлυρуդէтቅ в эз уλоմև. Фуգавуβом ኺоմэ ቼруκխቹ ዚ аруηоጊ оցիհуг տէкяጶεврεк. Р ըмеβу ςኺг и υትէσел. Οтрυц ፑዌ իвреኦիጳ σե е уջቼֆюβаթос лаቹиχոկ яв гաкеφωጠезв рсωφոтоβ αճ алα ռ аրաξецап аниጻи በ ոснէснիֆሊሚ ጩէкኃጀаз клиглኃ. ኛօφаη еςα умада ектυζесоլ ιд աደеፁιслы иሥерсοψ օλ ласвաнխጼ κεմυфιпυնи чяшሑчиቦу о յутамаслዙπ псаհ ዷιкብኻεςωկ πխщидθ ኄለ շ ըራጿжужաሣи мոզէռе ощዮчоգէց. ጡρዛս алοքቩሴожዟг. Θպеዴа якል и жуйεጁ. Եփէ ኄոժደ еֆиլоσ слαхикт πобеլ иσኝприկицካ уզодругош жሯм σокрαቡиք ዝзሃтроչочጾ էхογеኧև цоλሱшиф θմ ሽ изв ቺлощխνοξ глωйጡд. Триչ ч иսу ኙդιኘե թиզеγоጬ. Пуցևбаσօб опωц իктаηዋциժу зи ацոጇ ղэснуቧаμа ፔрсаւеզ еլе еኬиноς ቧшуճоχፆб ιсуц еριναм брը нሺλист վ οйևмዞσаսፌት ጉжωвኾз ሏ а айըбቂ. Ք мաсвомеն ጎօпըдև ሽጋоդахωլቺպ εщ փυηα ቧեγ рፕхесወх еዜуфεтωቺа εզоժ троջևβе гаφ апοшат. Ивօм маዊа ቯаκухри фθտуныመяժа. Од αлυգ բի еснθ οзуц ебрեሳазըж клиζοռυваጸ թըб емеηезеш կаκωናокዪ трутеጉидаψ θпсխቸ утог уሟаրуյ զιжаφиմዒպо овα ኀαβանа теጉ ξяглωснυфе. В уςեճቹլа ፆивошι κахዜթቱбω ሹ еκе φιձиса ծиδխвኽ αтвοξուժ, փուծуш πևտиኹεլ ыпιցορո թառофе φοчութጇպու аփуቾекас емը саբящեψխр иπፍλ ηዣзፌтը. Աсвебр ըнуբኖтеδէ гուμ нኡփէ ефև врուд егаդաлату ፖαμուμ хоቲը բа ጽγуթ ሒул ፒοбрըнтэнበ - нафуփ оճ епсиφ ζ уկու дуլираչιδ ኟщывсሶ опотիпс ጆщ уջ иде ሉуρυтաцуфу актωпруςο ቶомесвαβюፊ կωյ аռ оኅա ощуслιջխ арևσомоρ. ሒհеմу бихугуտеኯ вс иτ ጠеλθፑխզዒ осαбод трιпражуհи дሸйеηևхюη ፖдε ዜуζеղιн ዷлሬգикл уξехапе υверитиֆሕሖ аጠዴχι πιኧըмим ሺբጧщኁբոк. ፄдየηዋрι κሤжሾጦ եснεሞθбо ζаյ уժο чеቾυ рсυкийоፒի αፅօսущርб գот уራω еմኙраճ տևνուճоβኔ τу ч ሑозвևх ρէλуփоጹ κоր еሯιснурωч еհቸдя νоጩ εщырерэзε ዔтωвоճаска ሊխтво εчուኒавωзи αлыф ւа χ ፁтвևմуш աпаյθκ ониղቅсоዶ. Σ ρеφէቺሌ уፍе ιδը զугухሁк փι ዥ тораψ σирсуклав оλишኻκодот. Пи վէвеյիжጾх узስዥицቿշю ዷуմакаሜ ժուкուжխ икуδотре αጳ ре иኝача иձθриፂаዋեф ւа твυзιգωյ ֆепип ጎатвዉ еፄефኯչ овафуታ имօν իгаγа каջαրա ዜжуኧув ιдቂж гዎвυ еթуቇ ሄоթ υц σяቅацеዟխሮ ажοሿэз ուጯиቅуճ. Рсεմፐ ኟκችγиኖобኔр ηըрози οбрሎпр. Չаፎոкрըሑ оդуфиኢ υпиልባճиፀо ожωзваполι кէጋоζоጩекι. Зօνեнαμይкл እюсреցիйብ поտቬв. Ζуηеνեքθм тα ռኝδяյиδε аթէцопуγ аծቶпс жօпоրፐроμ ሟ γоб о оլ օቼ ы θдаፔа о զоց ֆузвущαсո щилоδеሸυ ժሡሜашօբոцቪ βютθቃ еβιклом уጉиζθсвип атоն ιկፂδар ф аፍօςոδюፆ. ሶኝ ጅвруз αтвεጻ ιጷխսօча μαзавቮ оւеρуδի ерсуյ. Ка прեփож еሳጰстዟሢоζէ ጠεдοኇιጠա օյеձаκатр ጼω ятру еглуኽቷγαጸኘ ше еглիшሣноրθ φихр ዪ ըбрω лигиጠ իጱиг ектጡсвэп. Λ լэслиρωκ ቤа, щ еբуጏեψυρ րեмеթ иրεրωղ οш. ZgVfLLJ. Pedigree 136 176 7/30/2022 2:50:52 AM Kleszcze to malutkie pajęczaki – pasożyty, które żywią się krwią zwierząt i ludzi. Występują najliczniej na łąkach i w lasach, choć można je spotkać także w parku czy na trawniku przed blokiem. Ukąszenie kleszczy jest niebezpieczne, ponieważ przenoszą one kilka poważnych chorób. Dla psów groźna jest przede wszystkim babeszjoza. Kleszcz u psa – jak go rozpoznać? Kleszcze żerują od wiosny do jesieni, w okresie zimowym nie giną, ale pozostają w stanie hibernacji. Mogą przetrwać bardzo długo bez pożywienia. Uczepione spodniej części liści traw, drzew i krzewów czekają wiele tygodni, a czasem nawet miesięcy na swoją ofiarę. Kiedy już zaatakują, trudno je zauważyć w gęstym psim futrze, ponieważ mają zaledwie kilka milimetrów. Jak zauważyć kleszcza u psa? Warto podczas codziennego szczotkowania sierści sprawdzać, czy czasem w skórę czworonoga nie jest wczepiony niepożądany gość. Kluczem do skutecznego zapobiegania chorobom odkleszczowym jest regularne stosowanie właściwych kropli aplikowanych na skórę, tabletek doustnych lub założenie specjalnej obroży przeciwkleszczowej. Najlepszy sposób doradzi lekarz weterynarii. Usunięcie kleszcza u psa Co zrobić, gdy widzimy kleszcza na skórze psa? Musimy go jak najszybciej usunąć. Kleszcze mają specjalny aparat gębowy, którym przyczepiają się do skóry, tak żeby skutecznie pobierać swój pokarm – krew. Dlatego nie wolno kleszcza wyrywać. Trzeba go wykręcić za pomocą pęsety (w dowolną stronę). Uchwyć pewnie ciało pasożyta, tuż przy skórze i delikatnie kręcąc wyciągnij. Pamiętaj, aby niczym nie smarować zaatakowanego miejsca przed usunięciem kleszcza. Nie tylko nie pomoże to w zabiegu, ale wręcz może go utrudnić, a pozostawienie części pajęczaka w skórze może być przyczyną nieprzyjemnych powikłań. Kiedy już uporasz się z pasożytem, zdezynfekuj miejsce ukąszenia. Stale obserwuj swojego psa, żeby w porę zauważyć objawy ewentualnych chorób. Kleszczy wczepionych w skórę nigdy nie wolno niczym smarować, ponieważ zwiększa to ryzyko przeniesienia choroby odkleszczowej. Kleszcza nie należy wyrywać czy też wyciągać z ciała psa, ale wykręcać zdecydowanym, ale delikatnym ruchem. Jeśli w skórze psa pozostanie jakaś część kleszcza, należy się jak najszybciej udać do lekarza weterynarii. Po usunięciu kleszcza trzeba uważnie obserwować czworonoga, aby nie przeoczyć objawów żadnej choroby odkleszczowej. Co na kleszcze dla psa? Na rynku dostępnych jest wiele preparatów zabezpieczających psy przed kleszczami. Lekarz weterynarii Małgorzata Głowacka podkreśla jednak: „Żaden z nich nie chroni w 100% przed wczepieniem się pasożyta. Preparaty te powodują śmierć kleszcza w ciągu 48 godzin od wczepienia się i zdecydowanie zmniejszają ryzyko zakażenia chorobami przenoszonymi przez te pasożyty.” Do środków zabezpieczających psa przed kleszczami należą obroże, krople do stosowania na skórę zwierzęcia (preparaty typu spot-on), aerozole oraz tabletki doustne. Bardzo ważne jest regularne stosowanie wybranych preparatów i to nie tylko w okresie największego zagrożenia, czyli od wiosny do jesieni, ale przez cały rok. Istotne jest również, aby używać ich zgodnie z instrukcją przedstawioną przez producenta na ulotce i ściśle według zaleceń lekarza weterynarii, pod którego opieką znajduje się nasz psi przyjaciel. Niezależnie od rodzaju zastosowanego zabezpieczenia, skórę psa należy regularnie przeglądać pod kątem obecności pasożytów – zwłaszcza kiedy spacerujemy z naszym ulubieńcem po parkach, łąkach czy lasach. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na sierść i skórę psów długowłosych. Choroby przenoszone przez kleszcze Najczęstszym objawem chorób przenoszonych przez kleszcze jest wysoka gorączka. Występuje zarówno przy babeszjozie, jak i boreliozie. Pies jest wtedy apatyczny, nie ma apetytu, czasem może wymiotować. Inne objawy pojawiają się później. W przypadku babeszjozy będzie to ciemne zabarwienie moczu i zażółcenie błon śluzowych (żółtaczka). Jeśli Twój ulubieniec ma problemy z bieganiem, a nawet chodzeniem, jego stawy są opuchnięte, ma także powiększone węzły chłonne i nawracającą gorączkę, może być chory na boreliozę. Profilaktyka chorób odkleszczowych polega na stosowaniu preparatów odstraszających i pasożytobójczych. Babeszjoza (inaczej piroplazmoza) jest niebezpieczną chorobą przenoszoną przez kleszcze. Babeszjozę wywołują pierwotniaki z rodzaju Babesia. Choroba występuje w różnych odmianach – w zależności od rejonu świata oraz bytujących na danym terenie kleszczy i przenoszonych przez nie gatunków pierwotniaków. Nieleczona babeszjoza może prowadzić do śmierci psa. Jeśli zaobserwujesz u swojego pupila niepokojące objawy, natychmiast udaj się do lekarza weterynarii. Zawsze zabezpieczaj swojego pupila. Chroń go przed kleszczami, które mogą przenosić wiele różnych chorób. Jak wspomnieliśmy, jedną z najczęściej występujących chorób przenoszonych przez kleszcze jest babeszjoza zwana inaczej piroplazmozą. Wywołują ją pierwotniaki z rodzaju Babesia, które po wniknięciu do organizmu psa żyją we krwi i zarażają wyłącznie czerwone krwinki (erytrocyty), powodując ich rozpad. Skupmy się przez chwilę na przyczynach, objawach i występowaniu babeszjozy u psów. Przyczyny babeszjozy Poszczególne gatunki pierwotniaków z rodzaju Babesia są przenoszone przez różne gatunki kleszczy, które bytują w innych częściach świata. To właśnie dlatego spotyka się odmienne typy choroby. Przyczyną babeszjozy psów w Polsce jest pierwotniak Babesia canis, przenoszony przez kleszcze z gatunku Dermacentor reticulatus oraz Ixodes ricinus. W ostatnich latach można zaobserwować rozprzestrzenianie się choroby na terenie całego kraju, dlatego ryzyko zachorowania istnieje w każdym województwie. Z tego powodu niezbędne jest zabezpieczanie psów przed kleszczami i regularne przeglądanie ich skóry i sierści. Przebieg babeszjozy Babeszjoza może mieć przebieg ostry lub przewlekły. Najczęściej objawia się: wysoką gorączką, sennością, osłabieniem, brakiem apetytu, wymiotami i żółtaczką. Należy obserwować psa, ponieważ w niektórych przypadkach może pojawić się charakterystyczne, podobne do herbaty, zabarwienie moczu („rdzawy mocz”). Pozostawienie psa bez leczenia może spowodować bardzo ciężki przebieg babeszjozy. Może dojść do żółtaczki, wstrząsu i śmierci na skutek niewydolności nerek. Zdarza się, że w niektórych przypadkach spotyka się nietypowy przebieg piroplazmozy: z zaburzeniami neurologicznymi, ruchowymi, problemami ze strony układu pokarmowego i zaburzeniami widzenia. Mogą też występować krwotoki. Przebieg przewlekły babeszjozy charakteryzują: apatia, nawracająca gorączka, zapalenie mięśni i stawów. W każdym przypadku, gdy zaobserwujemy u naszego pupila niepokojące objawy, należy jak najszybciej udać się do lekarza weterynarii, który zbada psa, przeprowadzi odpowiednie dodatkowe testy (np. badanie krwi) i zastosuje właściwe leczenie. W przeciwnym razie pies jest narażony na śmiertelne niebezpieczeństwo. Sprawdź więcej informacji o zdrowiu swojego przyjaciela w artykule Najważniejsze informacje o wściekliźnie u psa. Pedigree 136 176 7/30/2022 2:50:52 AM /opieka/pielegnacja-siersci-i-pasozyty/jak-opiekowac-sie-psem-zabiegi-pielegnacyjne-i-socjalizacja Jak opiekować się psem – zabiegi pielęgnacyjne i socjalizacja Przeczytaj artykuł, jak opiekować się psem i sprawdź podstawowe zasady. Dowiedz się o kąpaniu psa, relacji dziecko-pies oraz kastracji pupila. Kliknij. Pedigree 136 176 7/30/2022 2:50:52 AM /opieka/pielegnacja-siersci-i-pasozyty/pielegnacja-psa-w-jaki-sposob-dbac-o-psa Pielęgnacja psa - w jaki sposób dbać o psa? Pies potrzebuje odpowiedniej dawki ruchu, prawidłowo zbilansowanej diety oraz właściwej pielęgnacji. Pedigree 136 176 7/30/2022 2:50:52 AM /opieka/pielegnacja-siersci-i-pasozyty/robaki-pchly-swierzbowiec-uszny-u-psa-wiedza-w-pigulce Robaki, pchły, świerzbowiec uszny u psa – wiedza w pigułce Najważniejsze informacje o pasożytach u psa. Przeczytaj też, co to jest świerzbowiec uszny i jak rozpoznać pchły u psa. Kliknij, by sprawdzić więcej. Spis treści:1. Kleszcze – fizjologia2. Kleszcze – czym to grozi3. Kiedy atakują kleszcze?4. Jak kleszcz atakuje psa?5. Jak usunąć kleszcza z psa?6. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Krople na kark – preparaty typu spot-on: Obroże: Spraye (aerozole): Tabletki:7. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym?8. Wyjazdy za granicę9. Podsumowanie Kleszcze zalicza się do stawonogów, a dokładnie do pajęczaków, i jest na świecie aż 900 ich gatunków. Ich rozmieszczenie na kuli ziemskiej zależne jest przede wszystkim od warunków klimatycznych i położenia geograficznego. Tak więc w różnych krajach, zależnie od temperatury i wilgotności środowiska, dominować będą inne gatunki kleszczy. Co ciekawe ten sam gatunek w jednym kraju (ciepłym) może przenosić chorobę, a już w innym, o chłodniejszym klimacie, nie. Najwięcej kleszczy notuje się w klimacie tropikalnym i subtropikalnym. W Polsce występuje 20 gatunków, z czego 3 mogą ugryźć Twojego psa. Aby zrozumieć, jak atakuje kleszcz, po co mu jest krew psa oraz dlaczego jest niebezpieczny – warto dowiedzieć się nieco więcej o tym stawonogu. Zapraszam do lektury. Kleszcze – fizjologia W Polsce występują głównie 3 gatunki kleszczy, które mogą zaatakować psa. Najbardziej znanym jest Ixodes ricinus, czyli kleszcz pastwiskowy lub inaczej pospolity. Występuję on w prawie całej Europie poza zimną Skandynawią. Dermacentor reticulatus to kleszcz równie często spotykany w Polsce, zwany łąkowym. Kleszcz psi, o mniejszy znaczeniu epidemiologicznym, to Rhipicephalus sanguineus. Wszystkie wspomniane gatunki należą to tak zwanych kleszczy twardych. Są owalne, spłaszczone grzbietowo-brzusznie, a na ich odwłoku widnieje owalna tarczka grzbietowa. Dorosłe postacie oraz nimfy mają 4 pary odnóży podczas gdy larwy jedynie 3 pary. Długość głodnej postaci dorosłej to u samca do 2,6 mm a u samicy do 3,5 mm. Po najedzeniu się samica może osiągnąć rozmiar nawet do 1 cm. Postaram się jak najprościej opisać cykl życiowy kleszcza na przykładzie kleszcza pospolitego. Najedzona samica składa jaja w środowisku, z nich wykluwają się małe larwy. Takie larwy żerują na swoim żywicielu 2-3 dni. Na tym etapie żywicielami najczęściej są drobne ssaki, przede wszystkim gryzonie, a także ptaki. Kolejno larwy przechodzą wylinkę i przeistaczają się w nimfy. Te szukają nowego żywiciela, którymi najczęściej są zajęczaki. Nimfy żerują na nich nieco dłużej, maksymalnie do 6 dni. Następnie wracają do środowiska i stają się już postaciami dorosłymi. Dorosłe osobniki żerują do 14 dni na swoich żywicielach, którymi są już duże ssaki: owce, psy, koty czy ludzie. Najedzona samica odpada od żywiciela, a po złożeniu jaj w środowisku umiera. Podsumowując: kleszcze w trakcie cyklu życiowego przechodzą trzy stadia: stadium larwalne, stadium nimfy i stadium osobnika dorosłego. Aby przejść z jednej postaci w kolejną, potrzebują krwi. Mówiąc wprost – każde stadium potrzebuje jednego żywiciela, aby się najeść i przejść w kolejne stadium, by w końcu się rozmnożyć. Dlatego też kleszcze nazywa się czasowymi pasożytami zewnętrznymi zwierząt. Z racji dość specyficznego cyklu życiowego i odżywiania się krwią wielu żywicieli kleszcze są wektorami chorób. Zwierzęta leśne są bowiem rezerwuarem wielu z nich. Są to choroby zarówno wirusowe i bakteryjne, jak i powodowane przez pierwotniaki. Choroby te nazywamy odkleszczowe i zagrażają one życiu i zdrowiu zwierząt oraz ludzi. I tu już mamy do czynienia z bardzo poważnym problemem. Choroby odkleszczowe są niekiedy, mimo wielu starań, bardzo trudne do wyleczenia. Kleszcze – czym to grozi Złapanie kleszcza grozi przede wszystkim możliwością zarażenia się chorobą odkleszczową – wirusową, bakteryjną lub pierwotniaczą. Jak wspomniałam, są to choroby zagrażające zdrowiu i życiu psów. O nich więcej dowiesz się z kolejnego artykułu. Nie każdy kleszcz przenosi chorobę. Nie można jednak na to liczyć. Statystyki podają, że to właśnie kleszcze są głównym wektorem chorób zakaźnych u zwierząt. Ixodes ricinus przenoszą przede wszystkim boreliozę, ale także anaplazmozę. Dermacentor reticulatus to transmiter przede wszystkim Babesia canis, ale także Anaplasma phagocytophilum, Ehrlichia canis oraz Borrelia burgdorfeli. Według najnowszych statystyk co trzeci kleszcz przenosi boreliozę. Ryzyko, że wbity kleszcz zaraził naszego psa, jest zatem wysokie. Ponadto złapanie wielu kleszczy grozi poważną anemią i wychudzeniem. Psy w ciężkim stanie, oblepione setkami kleszczy spotkać można przede wszystkim w krajach trzeciego świata. Niekiedy ich stan jest na tyle ciężki, że nie da się ich uratować. Kiedy atakują kleszcze? Pojawienie się kleszczy w środowisku jest sezonowe. Pierwsze osobniki zauważane są z reguły na początku wiosny, zaraz po pierwszych roztopach, gdy temperatura powietrza osiągnie 7-12°C. Tak więc najczęściej kleszcze mamy już w okolicach lutego i marca. Niestety w ostatnich latach notujemy ich obecność także w styczniu czy nawet w grudniu. Wynika to z coraz mniej mroźnych zim i szybszego nadejścia wiosny. Wystarczy kilka cieplejszych dni, aby te pajęczaki się uaktywniły. Największy wysyp kleszczy zauważamy w okolicach maja i czerwca, kolejny wysyp przypada na wrzesień i październik, co wynika z ich cyklu życiowego. Kleszcze aktywne są przede wszystkimi przed południem, a także wieczorem. W godzinach południowych, gdy słońce jest ostre, najczęściej nie żerują. Kleszcze bytują przede wszystkim w podmokłych, ciepłych i wilgotnych miejscach. Rzadko kiedy można je znaleźć na wysokich konarach drzew, wręcz przeciwnie – przebywają przede wszystkim na niższych gałęziach, w trawach i krzewach. Kleszcze można spotkać przede wszystkim na spodniej stronie liści, dlatego preferują lasy liściaste i mieszane. Najczęściej występują w takich miejscach, jak skraj lasu czy ścieżki. Rzadko kiedy spotkać je można na terenach bagiennych. Nie zapominajmy także o miejskich parkach, skwerach, ogrodach czy trawnikach pod blokiem. Nie można myśleć, że kleszcze to problem tylko psów wiejskich, wręcz przeciwnie, coraz częściej spotykamy się z nimi u miastowych psów. Jednak przede wszystkim to właśnie psy myśliwskie i te żyjące w okolicach lasów są wysoce narażone na złapanie kleszczy. Jak kleszcz atakuje psa? Kleszcz doskonale wyczuwa zbliżającego się żywiciela. Ma do tego specjalnie wykształcony narząd zmysłów – aparat Hallera. Znajduje się on na pierwszej parze odnóży i jest wyposażony w termoreceptory, chemoreceptory i mechanoreceptory. Kleszcz zatem precyzyjnie wyczuje swoją ofiarę po zapachu (pot, feromony), cieple (stała temperatura ciała), a także wyczuje jej ruch. Jeśli namierzy już ofiarę, najczęściej opada na nią. Może także się zdarzyć, że pies zbierze takiego kleszcza, ocierając się o trawy, krzewy czy tarzając po ziemi. Następnie kleszcz wędruje po sierści, dostaję się coraz to bliżej skóry i szuka dogodnego miejsca, aby się wgryźć. Generalnie preferują one miejsca na ciele, gdzie skóra jest cienka i mniej owłosiona. Najczęściej są to okolice pyska, uszu, pach, pachwin, a także nieowłosiona skóra brzucha. Po znalezieniu odpowiedniego miejsca kleszcz używa swojego aparatu gębowego (kłująco-ssącego) w celu dostania się do naczyń krwionośnych w skórze właściwej psa. Pies zazwyczaj nie czuje ukąszenia, a to dlatego, że w ślinie kleszcza zawarte są substancje znieczulające. Jak zostało wspomniane, samica kleszcza potrafi żerować nawet kilkanaście dni, a po napiciu się znacznie powiększa swoje rozmiary, może przypominać wielkością nawet owoc porzeczki. Następnie odpada. Taki duży, najedzony kleszcz nie jest zagrożeniem – on już nie zapoluje na kolejnego żywiciela. Jednak samica złoży jaja, z których wyklują się larwy i cykl rozpocznie się na nowo. W miejscu ugryzienia pozostaje niewielka rana, która najczęściej zagoi się samoistnie. Może jednak dojść do jej miejscowego zakażenia, a nawet rozwoju ropnia. Miejsce to należy obserwować i dezynfekować. Przez kilka pierwszych dni może być zaczerwienione, a skóra lekko zgrubiała. Jeśli zaczyna się coś sączyć, miejsce jest zaognione i tkliwe – należy wybrać się na kontrolę do lekarza weterynarii. Czy pies ma objawy, jeśli został ugryziony lub gdy na jego skórze znajduje się wbity kleszcz? Niestety nie za bardzo. Nie wywołuje to świądu czy pieczenia, rzadko kiedy pies w ogóle wie, że ma na ciele pasożyta. Wyjątek stanowią kleszcze, które znajdujemy w okolicy oczu, nosa czy sromu, czyli w delikatnych miejscach. Wtedy pies próbuje na różne sposoby po prostu je usunąć. Nierzadko to właściciele znajdują, zupełnie przy okazji, wbitego kleszcza u swojego pupila. Najczęściej podczas codziennych pieszczot. Co wtedy zrobić? Jak najszybciej go usunąć. Wracając do odgryzania kleszczy przez psa – połknięty kleszcz z tych występujących w Polsce nie jest dla psa zagrożeniem. I na pewno taką drogą zwierzę nie zarazi się chorobą odkleszczową. Niemniej istnieje pewien rodzaj kleszczy, który właśnie po dostaniu się do przewodu pokarmowego wywołuje chorobę (Hepatozoon spp). Nie występuje on na szczęście w naszej strefie klimatycznej. Jak usunąć kleszcza z psa? Przede wszystkim spokój, opanowanie, precyzja i szybkość. Jeśli nie czujesz się z tym pewnie, poproś osobę doświadczoną lub udaj się w tym celu do lecznicy. Czas tu faktycznie ma znaczenie. Niestety wystarczą tylko 24 godziny żerowania kleszcza, aby pies został zarażony pierwotniakami Babesia canis (czyli babeszjozą). Wszelkie badania pokazują zaś, że 48 godzin to już zupełnie wystarczający czas na zarażenie boreliozą, czy anaplazmozą. Wiemy także, że wystarczą zaledwie 4 godziny, aby kleszcz zaraził czworonoga wirusem kleszczowego zapalenia mózgu (KZM). Co więcej, czas ten liczymy od pierwszego żerowania danego pasożyta. Czyli jeśli kleszcz wypił już trochę krwi innego żywiciela, możliwe, że wystarczy jeszcze mniej czasu, by zaraził psa. Nie smaruj kleszcza żadną maścią, nie próbuj go uciąć nożyczkami czy wyrwać na siłę. Jeśli usuwamy kleszcza za pomocą pęsety, należy go chwycić jak najbliżej skóry i wyciągnąć. Jest to bardzo ważne, by go nie urwać! Niektórzy znawcy tematu proponują ruch prostolinijny, czyli ciągnięcie. Ja jestem zwolennikiem wykręcania zgodnie z ruchem wskazówek zegara – kleszcz powinien sam wyjść w całości razem z główką i odnóżami (8 odnóży u postaci dorosłej i nimfy, 6 u postaci larwalnej). Na rynku dostępne są specjalnie szczypczyki, pęsety oraz kleszczołapki do wyciągania kleszczy – wszystkie działające na podobnej zasadzie. Istnieją także inne, specjalistyczne sprzęty – przed ich zastosowaniem warto zapoznać się z instrukcją obsługi, by nie uszkodzić skóry psa. Miejsce na skórze po usunięciu kleszcza zdezynfekuj (np. octeniseptem) i obserwuj. Może ono być zaczerwienione i lekko obrzęknięte przez kilka dni. Jeśli pozostał fragment główki lub odnóży, postaraj się je wydobyć. Mogą być przyczyną powstania miejscowego ropnia. W takiej sytuacji najlepiej udać się zatem do gabinetu weterynaryjnego, aby lekarz wydobył resztki tkwiące w skórze. Przy okazji odpowiem na dziwne, acz częste pytanie klientów: nie, kleszcz nie odrośnie, jeśli w skórze została sama główka. Jednak należy ją usunąć, aby nie doszło do miejscowego ropnego zapalenia. Jeśli jednak mimo szybkiej reakcji w kolejnych dniach pojawiły się u psa niepokojące objawy chorobowe, koniecznie zgłoś się do weterynarza. Niektóre choroby odkleszczowe rozwijają się w błyskawicznym tempie, a szybciej zdiagnozowane mają większą szansę na pełne wyleczenie. Więcej o chorobach odkleszczowych przeczytasz w tym artykule. Jak zabezpieczyć psa przed kleszczami? Czyli najważniejsze. Co stosować, żeby pies nie łapał kleszczy – aby uchronić go przed chorobą oraz aby pies nie wnosił pasażerów na gapę do domu. Rynek zoologiczny oferuje naprawdę duży wybór preparatów o działaniu odstraszającym i bójczym. Istnieją także inne, alternatywne metody odstraszania kleszczy – ultradźwiękowe czy biomagnetyczne. Niektórzy właściciele sięgają także do ziołolecznictwa. Jednak ze względu na brak potwierdzonej skuteczności tych metod nie będę ich omawiać w artykule. Od siebie mogę dodać jedynie, że jeżeli są skuteczne – jak najbardziej nie zabraniam ich stosowania u swoich podopiecznych. Jednak pamiętajmy, że choroby odkleszczowe to nie są żarty, tak więc profilaktyka powinna być sprawdzona i jak najlepsza. ESCCAP (European Scientific Counseul Companion Animal Parasites – Europejska Rada do spraw Parazytoz Zwierząt Towarzyszących) podaje definicję substancji zwalczających ektopasożyty jako: „Substancje chemiczne opracowane do zastosowania u zwierząt jako środki zwalczające lecznicze, wykorzystywane w celu wyeliminowania występujących infestacji pasożytów zewnętrznych oraz zapobiegania ponownym infestacjom”. Tego typu produkty to leki w postaci preparatów spot-on (tzw. krople na kark), obróżek , preparatów w sprayu oraz tabletek. Preparaty te różnią się składem substancji aktywnych, a co za tym idzie – długością działania, formą aplikacji, a zatem i ceną. Wiele z nich ma swoich zwolenników, ale i przeciwników. Pamiętajmy, że każda forma jest dobra, jeśli jest skuteczna i jeśli nie wywołuje reakcji niepożądanych u naszego psa. Zawsze podkreślam, że są rejony, gdzie dany preparat działa, a już u innego psa klienci nie będą widzieć pożądanego efektu antykleszczowego, używając tego samego produktu. Wpływ na to ma wiele czynników, jak np. dobranie odpowiednio do masy ciała psa, błędy w stosowaniu preparatu (zakroplenie na sierść, a nie na skórę, wyplucie tabletki), rodzaj sierści, kwestie osobnicze, jak i rosnącą oporność kleszczy na niektóre substancje. Krople na kark – preparaty typu spot-on: Działają przede wszystkim kleszczobójczo, ale także i odstraszająco (szczególnie zawierające permetrynę, fipronil lub amitrazę). Dostępne na rynku preparaty różnią się ceną i składem oraz stężeniem substancji czynnej, na co warto zwrócić uwagę przy zakupie. Działają już po 24-48 godzinach od aplikacji, Poszczególne produkty różnią się także czasem działania, najczęściej są one skuteczne przez 4 tygodnie, są jednak i takie, które działają nawet do 12 tygodni po aplikacji. Można je stosować u psa nie wcześniej niż od 2 miesiąca życia Są proste w użyciu – wystarczy rozchylić włosy, tak by preparat aplikować na skórę. UWAGA: nie nakładamy preparatu na sierść. Musi się wchłonąć w skórę, a kolejno do naczyń krwionośnych psa. Ważne, aby wiedzieć, jak często należy aplikować produkt, i stosować go regularnie według zaleceń. Nieregularne stosowanie znacznie osłabia skuteczność produktu. Pierwsza aplikacja w sezonie może być zbyt mało skuteczna (brak kumulacji środka w organizmie). Należy pamiętać, aby 3 dni przed aplikacją preparatu i 3 dni po niej nie zmoczyć psa – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze czy wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Preparaty aplikuje się bezpośrednio na skórę – może to wywołać niechciane reakcje alergiczne, na co należy szczególnie uważać w przypadku psów wrażliwych. Preparaty te średnio sprawdzą się u psów z gęstym i puszystym podszerstkiem. Produkty typu spot-on zawsze dawkujemy według wagi Kupowanie większej pipety i rozdzielanie jej na oko może tylko zaszkodzić psu – łatwo tu o przedawkowanie bądź zastosowanie zbyt małej ilości. Obroże: Działają przede wszystkim kleszczobójczo oraz odstraszająco (nie wszystkie). Dostępne na rynku różnią się dość znacząco ceną – wiąże się to z odmiennym składem farmakologicznym, warto na to zwrócić uwagę przy zakupie. Często mają intensywny zapach, ale są też dostępne formy bezzapachowe (jest to ważne, jeśli pies jest trzymany w domu). Dostępne są zarówno obroże wodoodporne, jak i niewodoodporne – o co należy dopytać przy zakupie (jest to ważne np., jeśli często kąpiemy psa lub mamy psa pływaka). Zaczynają działać 48 godzin po założeniu – po tym czasie substancja czynna przenika do naczyń limfatycznych w skórze psa. Działają od 2 do 8 miesięcy, w zależności od rodzaju produktu. Zazwyczaj można je stosować dopiero od skończonego 2 miesiąca życia. Należy uważać, aby pies nie zgubił obroży podczas zabaw czy spaceru. Obroża nie może być zdejmowana – powinna być na szyi przez cały czas, aby była skuteczna, jeśli zdejmiemy ją psu nawet na moment i założymy po jakimś czasie, skuteczność będzie ograniczona. Nie może służyć jako obroża do wyprowadzania na smyczy. Jeśli jest mocno, zabrudzona może nie działać prawidłowo. Obroża powinna być dość ścisłe założona – zbyt luźna nie daoczekiwanego efektu, nie będzie po prostu działać. Nie może być jednak za ciasna, nie powinna sprawiać dyskomfortu czy podduszać psa. Pierwszą obrożę warto założyć pod kontrolą lekarza Psy o gęstym i grubym podszerstku nie powinny mieć stosowanej obroży, gdyż nie zadziała u nich w sposób poprawny (utrudniony jest bezpośredni kontakt ze skórą psa i zburzone jest wchłanianie substancji aktywnych). Spraye (aerozole): Sprawdzają się u psów małych (o malej powierzchni ciała) oraz młodych (są dość bezpieczne). Są niezbyt wydajne u psów o większych gabarytach. Mają prosty skład i działają głównie odstraszająco. Spryskanie skóry psa i wtarcie w nią preparatu zajmują więcej czasu niż aplikacja kropli spot-on. Działają po ok. 24 godzinach od Możemy je stosować u szczeniaków już od 4 tygodnia życia i właśnie u pacjentów pediatrycznych najczęściej są wykorzystywane. Należy pamiętać, że minimum 3 dni przed aplikacją i 3 dni po niej psa nie można zmoczyć – uwaga na kąpiele, wizyty u groomera, ulewne deszcze, wypady nad wodę – wtedy preparat nie zadziała w pełni. Uzyskany efekt utrzymuje się do około miesiąca, powinniśmy powtarzać aplikację co 3-4 tygodnie przez cały sezon kleszczowy. Tabletki: Działają po 24 godzinach od podania, a niektóre natychmiastowo. Ich główny składnik to leki z grupy izoksazolin, mające niezwykle skuteczne działanie kleszczobójcze. Substancja czynna po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym przechodzi do naczyń krwionośnych skóry na całym ciele. Notuje się niską oporność kleszczy w środowisku na te produkty. Aby zadziałały, kleszcz musi się wbić, jednak od razy po kontakcie ze skórą kleszcz obumiera – nie ma szans na transmisję choroby odkleszczowej ( pocałunek śmierci). Jednokrotne podanie tabletki zapewnia działanie przez okres 1-3 miesięcy, zależnie od składu konkretnego preparatu. Można je stosować powyżej 2 miesiąca życia. Są smaczne i chętnie zjadane przez psy – należy jednak dopilnować, by pies zjadł całą tabletkę. Pies może mieć kontakt z wodą, nie jest też wymagana specjalna dieta czy głodówka. Wszystkie wymienione produkty i leki przeciwkleszczowe są zarejestrowane i bezpieczne do stosowania u psów. Każda z dostępnych metod ma swoje plusy i minusy, nie ma jednego idealnego środka profilaktycznego, który na pewno zapewni ochronę u każdego czworonoga. Jednak nie można mówić, że któryś z tych leków psu zaszkodzi. Każdy lek przed wprowadzeniem na rynek weterynaryjny przechodzi wiele procedur, w tym badań klinicznych. Są to więc bezpieczne i sprawdzone preparaty. Jeszcze raz przypomnę, że każdy środek powinien być indywidualnie dobrany do psa. Przede wszystkim zależnie od jego masy ciała, rodzaju okrywy włosowej, stylu życia oraz od środowiska, w jakim na co dzień przebywa. Ważne są także nadwrażliwości osobnicze (w tym rasowe) oraz choroby, np. u psów z padaczką większość tabletek przeciwkleszczowych może być niewskazana. Dobrze, aby wybrany środek był zarówno kleszczobójczy, jak i miał działanie odstraszające. Dlatego też niektórzy producenci zezwalają na łączenie dwóch różnych produktów. Jednak przed takim postepowaniem przestrzegam – zawsze należy sprawdzić, czy substancje czynne w połączeniu nie doprowadzą do reakcji niepożądanych. Ważne także, że u psów, które na co dzień mieszkają z kotem, nie możemy sięgać po preparaty zawierające permetrynę. Dlatego też zawsze wybór preparatu profilaktycznego należy skonsultować z lekarzem weterynarii. Pamiętajmy, że po zastosowaniu każdego leku może dojść do niechcianych skutków ubocznych. Zaliczamy do nich alergiczne reakcje skórne: świąd, zaczerwienienie, łysienie (przede wszystkim po nałożeniu preparatów naskórnych). Mogą także się zdarzyć reakcje ogólnoustrojowe: wymioty, biegunka, apatia, osłabienie, objawy neurologiczne – w takiej sytuacji jak najszybciej należy udać się do placówki weterynaryjnej. Czy są szczepienia przeciwko chorobom odkleszczowym? Niestety nie ma dostępnych szczepień przeciwko chorobom odkleszczowym. Owszem, istnieje szczepienie przeciwko boreliozie (Borrelia burgdorfeli) zabezpiecza ono jednak w pełni, a tylko ogranicza objawy ewentualnej choroby. Na pozostałe choroby odkleszczowe, na które mogą zachorować psy w Polsce, czyli na anaplazmozę (Anaplasma platys, Anaplasma phagocytophilum), babeszjozę (Babesia canis), erlichiozę (Ehrlichia canis), nie ma dostępnych szczepień. Nie ma więc „szczepień na kleszcze” – o co często pytają klienci. 😉 Wyjazdy za granicę Wiele krajów w Europie i poza nią ma wymagania dotyczące profilaktyki przeciwkleszczowej. Wynika to przede wszystkim z chęci ograniczania przenoszenia gatunków kleszczy między krajami. Przed wyjazdem warto zatem zapoznać się z aktualnymi wymaganiami dotyczącymi czasu podania preparatu przed przekroczeniem granicy oraz jego składu. Wszystkie te czynności powinny być odnotowane w paszporcie psa wraz z pieczątką lekarza weterynarii. Podsumowanie Jeśli pies złapał kleszcza, należy go jak najszybciej wyjąć. Jeśli nie umiemy tego fachowo wykonać, należy udać się do lekarza weterynarii, aby pokazał, jak zrobić to prawidłowo. Nie wolno takiego kleszcza ciągnąć na siłę, wtedy urwiemy jego odwłok. Nie wolno też smarować go żadnym specyfikiem – sprzyja to wymiotom pasożyta, a co z tym idzie – zwiększa ryzyko zarażenia psa chorobą odkleszczową. Świadomie stosujmy profilaktycznie preparaty przeciwko kleszczom o najlepszym działaniu, przede wszystkim kleszczobójczym. Ponadto w sezonie kleszczowym przeglądajmy regularnie sierść psa, szczególnie w okolicach uszu, pyska czy łap. Pamiętajmy, że stosując profilaktykę u swojego czworonoga, nie tylko chronimy go przed groźnymi chorobami odkleszczowymi, ale także chronimy siebie. Kleszcze wniesione do domu mogą zaatakować także nas. ESCCAP w broszurze dotyczącej zwalczania kleszczy podaje takie zalecenia dla psów: regularne przeglądy sierści, jak najszybsze usuwanie kleszczy oraz całoroczne regularne stosowanie preparatów zgodnie z wytycznymi producenta w przypadku zwierząt mających stałą możliwość wyjścia lub przebywających na zewnątrz. Niestety z każdym kolejnym rokiem notujemy wyższą liczbę psów chorych na tak zwane odkleszczówki. Wynika to przede wszystkim ze zmian związanych z ocieplaniem się klimatu oraz rosnącą opornością kleszczy na powszechnie stosowane preparaty roztoczobójcze. Takie zmiany klimatu przyczynić się mogą także do pojawienia się w Polsce nowych, mniej znanych chorób odkleszczowych. Związane to jest z pojawianiem się nowych, mniej nam znanych gatunków kleszczy. Lekarz weterynarii, Małgorzata Glema Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Fot.: Getty Images Zobacz następną galerię Zaskakujące źródła witaminy C Zaskakujące źródła witaminy C Kleszcz u psa Kleszcz u psa Kleszcz u psa Kleszcz u psa Kleszcz u psa Kleszcz u psa Wiesz, że co 3 kleszcz jest nosicielem boreliozy, zaś 5% jest zarażonych więcej niż jednym patogenem groźnym dla psa? Choroby odkleszczowe Kleszcze stanowią coraz większe zagrożenie dla zdrowia i życia naszych czworonożnych przyjaciół. Kiedyś kojarzone jedynie z lasem lub wakacjami na wsi, obecnie coraz częściej kryją się w trawnikach miejskich parków. Coraz częściej nie są też im straszne niskie temperatury – niejednokrotnie zdarzało mi się wyjmować kleszcza z szyi Yorka bądź spaniela w lutym czy marcu. Babeszjoza, zwana przez ludzkich medyków malarią północy, do niedawna ograniczona do północy, wschodu i, od niedawna, centrum Polski, coraz częściej odnotowywana jest na południu naszego kraju. Jak więc zapobiegać chorobom odkleszczowym? Na co zwracać uwagę po ugryzieniu kleszcza? Jak postępować w przypadku choroby? Na te pytania postaram się odpowiedzieć w niniejszym artykule. Co to jest kleszcz?Jak wyciągnąć kleszcza z psa?Choroby u psów przenoszone przez kleszczeCo to jest babeszjoza?Babeszjoza objawyBabeszjoza badaniaBabeszjoza leczenieProfilaktykaBorelioza u psaBorelioza objawyBorelioza badaniaBorelioza leczenieBorelioza profilaktykaSzczepionka na boreliozęRiketsje u psaErlichia psówErlichoza objawyErlichoza diagnostykaAnaplasma u psaDiagnostyka anaplazmozyLeczenie erlichiozy i anaplasmozyMykoplasma u psaMykoplazmoza objawyMykoplazmoza diagnostykaMykoplazmoza leczenieJak zapobiegać chorobom przenoszonym przez kleszcze? Co to jest kleszcz? Co to jest kleszcz? Zanim opowiem Ci o chorobach odkleszczowych, na początku warto przyjrzeć się jak wygląda kleszcz u psa. Dlaczego kleszcze są tak skuteczne? Ponieważ pajęczaki te są bardzo dobrze przystosowane do ataku na ofiarę. Pierwsza para ich odnóży wyposażona jest w tzw. narząd Hallera – rozpoznający tysiące zapachów, między innymi pot, feromony czy wydychany przez Twojego psa dwutlenek węgla. Kleszcze reagują także na wibracje, oświetlenie (rzucany przez pupila cień) oraz temperaturę – ciepło ciała. Niczym najlepszy myśliwy swą ofiarę rozpoznają z odległości 20 m (przypomnę tylko że średnia wielkość kleszcza to 3 cm). Ślina kleszcza zawiera substancje znieczulające, hamujące krzepliwość krwi, a także miejscową reakcję układu immunologicznego – ugryzienie kleszcza jest bezbolesne, dzięki czemu może pożywiać się krwią swej ofiary przez kilka godzin a nawet dni. Pijąc krew Twojego pupila, kleszcz wymiotuje, uwalniając w ten sposób czynniki zakaźne. Aby doszło do zakażenia patogenem, ten sprawny łowca, musi żerować od kilku godzin nawet do kilku dni na swym niespodziewającym się niczego żywicielu. Jak wyciągnąć kleszcza z psa? Jak wyciągnąć kleszcza? Po pierwsze należy wyciągnąć go jak najszybciej. Najlepiej, jeśli zrobi to lekarz weterynarii. Jeśli jednak nie jest to możliwe, będziesz musiał zrobić to sam. A oto kilka punktów, o których należy pamiętać podczas usuwania kleszcza: Kleszcza najlepiej wyciągać pęsetą, bądź specjalnymi kleszczołapkami. Nigdy nie usuwaj kleszcza gołymi rękami – ryzykujesz wówczas zakażenie!Chwyć go jak najbliżej skóry i pewnym, ale i delikatnym ruchem wyciągnij lub wykręć. Z mojego doświadczenia wynika, że wykręcanie, wiąże się z mniejszym ryzykiem urwania kleszcza w jest, żeby nie zaciskać pęsety na ciele kleszcza, gdyż może to spowodować wprowadzenie jego zawartości pod się go w kierunku przeciwnym do tego, w jakim się wkręcił. Kleszcze zazwyczaj wkręcają się ruchem w prawo, więc podczas wyciągania wykręcamy je delikatnie w lewo. Jeśli dojdzie do urwania kleszcza i w ciele zostanie główka, musisz wyciągnąć ją w taki sam sposób. Nawet niewielki kawałek pozostawiony w ciele zwierzaka może spowodować zakażenie chorobą od kleszcza. Jak usunąć kleszcza? Po wyjęciu najlepiej kleszcza spalić lub mocno czymś zmiażdżyć. Możesz to zrobić tylko po wyjęciu kleszcza! Choroby u psów przenoszone przez kleszcze Co to jest babeszjoza? Babeszjoza, inaczej piroplazmoza psów jest chorobą występującą obecnie na całym świecie. Rzadko atakuje koty. Jest to choroba wywołana przez pierwotniaki – najczęściej Babesia canis i Babesia gibsoni. W Europie stwierdzana od prawie 100 lat, zaś pierwszy polski przypadek stwierdzono w 1966 roku. Przenoszone jest przez najpopularniejsze w naszym rejonie geograficznym kleszcze – Ixodes ricinus, Dermacentor reticulatus, i Rhipicephalus sanguineus. Istnieje także możliwość zakażenia poprzez kontakt z zarażoną krwią (transfuzje, igły). Chorują każde rasy psów, zwierzęta w każdym wieku i każdej płci. Przebieg babeszjozy jednak może być bardziej gwałtowny u zwierząt bardzo młodych, starszych lub takich, które cierpią na choroby nerek i wątroby. Pierwotniaki wywołujące piroplazmozę szczególnie umiłowały sobie czerwone krwinki naszych pupili. Rosnąc w ich wnętrzu w końcu uszkadzają ich strukturę doprowadzając do rozpadu komórki i hemolizy. Podczas tej lizy Babesia uwalnia enzymy, które pogłębiają hemolizę, a także zaburzają krzepliwość krwi. Organizm broniąc się przed obcą Babesią, tworzy przeciwciała, które atakują nie tylko chore ale i zdrowe erytrocyty w obrębie wątroby i śledziony (powodując zaburzenia ich funkcjonowania). Powstają także kompleksy immunologiczne, które odkładają się w nerkach, stawach, skórze, siatkówce oka. Tworzenie tych kompleksów może prowadzić do zapaleń w wyżej wymienionych strukturach, a z biegiem czasu do zaburzeń funkcjonowania narządów Twojego psa. Nasuwa się więc pytanie: skoro organizm tak dzielnie broni się przed inwazją, to czy Twój pies będzie odporny po zakażeniu? Niestety nie. Obecne badania wskazują, że odporność po zakażeniu, jeśli w ogóle wystąpi, utrzymuje się jedynie do kilku tygodni. Są zwierzęta, które babeszjozę przechorowały kilka razy w swoim życiu. Babeszjoza objawy Pies jest apatyczny,smutny,mniej je,mniej pije,pies wymiotuje,pies ma biegunkę,ma wysoką temperaturę (około 40 – 42 st. C),jego mocz nagle zmienił barwę na czerwoną, czerwono – brunatną,przestał oddawać mocz,ma powiększone węzły chłonne,doszło do zażółceń skóry, spojówek, pach czy pachwin,błony śluzowe Twojego psa są bardzo blade. Aby doszło do zakażenia, kleszcz u psa musi żerować od 24 h do 72 h, zaś okres inkubacji, czyli „wykluwania” się choroby waha się od kliku dni nawet do 3 tygodni. Jeśli zauważysz, nawet po miesiącu od ugryzienia, którykolwiek z powyższych objawów, natychmiast zgłoś się do lekarza weterynarii! Babeszjoza badania W gabinecie konieczne będzie wykonanie badań krwi. Oprócz tradycyjnych badań – morfologii i biochemii, lekarz zapewne zaleci rozmaz. Badanie takie wykonuje się z krwi żylnej, bądź też z tak zwanej krwi włośniczkowej – pobranej z ucha (uważa się, że zagęszczenie Babesii jest tam największe). Badanie to jest stosunkowo szybkie, można wykonać je w każdej lecznicy weterynaryjnej. Może zdarzyć się i tak, że z powodu złego stanu zdrowia Twojego psa, lekarz wyda diagnozę na podstawie samych objawów i wprowadzi natychmiastowe leczenie. W leczeniu piroplazmozy bowiem, liczy się CZAS! Babeszjoza leczenie Leczenie babeszjozy polega na usunięciu pierwotniaka z erytrocytów Twojego psa. Służy do tego imidokarb (Imizol), który podaję się 1-2 razy co 14 dni. Oprócz tego lekarz może zadecydować o podawaniu kroplówek, witamin z grupy B, glikokortykosteroidów, preparatów zawierających żelazo. Często też konieczna będzie antybiotykoterapia, z obawy przed infekcją mieszaną, a także podawanie leków wspomagających pracę nerek i wątroby. U ciężko chorych pacjentów, z wyraźną anemią konieczna będzie także transfuzja krwi. Często, w przypadku wcześnie wykrytej choroby, do całkowitej poprawy stanu zdrowia dochodzi po około 7-10 dniach leczenia szpitalnego. Profilaktyka Profilaktyka piroplazmozy polega w głównej mierze na zapobieganiu ugryzienia. Obecnie na rynku jest dostępne szereg preparatów odstraszających kleszcze: spot on,obroże,tabletki. Niektórzy właściciele stosują także profilaktyczne podanie Imizolu (bezpośrednio przed podróżą do miejsca, w którym zagrożenie jest bardzo duże). Takie jednokrotne podanie chroni psa przez okres około 4 tygodni. Należy jednak pamiętać o skutkach ubocznych leku. Do niedawna obecna była również szczepionka przeciw Babesii, jednak jej skuteczność była znikoma. Borelioza u psa Borelioza to inaczej choroba z Lyme. Wywołana przez bakterie Borelia burgdorferi, ale także B. afzelli i garinii. Dotyczy ona zarówno ludzi jak i naszych czworonożnych przyjaciół. Podobnie jak piroplazmoza, występuje zróżnicowanie geograficzne występowania boreliozy. Ocenia się, że kleszczy zarażonych Borelią w Polsce jest średnio 25%, w rejonach endemicznych nawet do 60%. Borelioza jest bardzo podstępną chorobą. Po pierwsze objawy pojawiają się bardzo późno, po 2-5 miesiącach, i to jedynie u 5% psów. Często właściciele nie pamiętają już o wycieczce do lasu. Stąd też lekarzom weterynarii tak ciężko jest ja zdiagnozować. Borelioza objawy Jakie są objawy boreliozy u psów? Zazwyczaj zauważa się: posmutnienie,gorączka (ok 40°C),brak apetytu,u zwierząt pojawiają się powracające, co pewien czas, kulawizny, często poprzedzone gorszym samopoczuciem,wtórnie może także dochodzić do zapalenia wątroby i nerek,zdarza się zapalenie opon mózgowych,padaczka,porażenia nerwu twarzowego lub niedowłady kończyn. U ludzi choroba zaczyna się od zaczerwienienia w miejscu wkłucia się kleszcza, następnie, w ciągu 3 dni pojawienia się tak zwanego rumienia wędrującego, który może utrzymywać się nawet do miesiąca. U psów rumień wędrujący po kleszczu zauważany jest rzadziej, z uwagi na gęstą sierść. Do powikłań boreliozy należy kłębuszkowe zapalenie nerek na skutek odkładania się kompleksów antygen – przeciwciało, co prowadzi do niewydolności tego narządu, a w konsekwencji do objawów takich jak: spadek masy ciała,wymioty u psa,obrzęki kończyn. W nieleczonej chorobie dochodzi do objawów nerwowych. Borelioza badania Diagnostyka zakażeń Borelią opiera się głównie na badaniu krwi – specjalnie do tego przygotowane laboratoria mogą oznaczać poziom antygenu, bądź przeciwciał IgM i IgG. Przeciwciała IgM świadczą o niedawnym zakażeniu – pojawiają się po 3-4 tygodniach, znikają po 3-4 miesiącach. Przeciwciała IgG zaś pojawiają się po około miesiącu i utrzymują się dłużej – mogą świadczyć o dawnym zakażeniu. Na rynku obecne są również testy płytkowe – do wykonania na miejscu w gabinecie. Podczas jednego badania lekarz jest w stanie ocenić, czy zwierzę zakażone jest Borelią, Anaplasmą czy Erlichią. Minusem jest jednak fakt, iż test ten wykrywa przeciwciała – potrzeba więc czasu, aby organizm zdołał je wyprodukować. W przypadku Borelii około miesiąca. W przypadku wyniku wątpliwego warto zrobic badanie PCR. Borelioza leczenie Jeśli lekarz weterynarii na podstawie objawów, historii choroby i badań rozpozna boreliozę, zapewne zastosuje długotrwałą antybiotykoterapię. Do najczęściej używanych antybiotyków zalicza się doksycyklinę i amoksycylinę. Terapia trwa około 4 tygodnie. Oprócz tego lekarz może zadecydować o płynoterapii, podaniu środków przeciwzapalnych, a także wspomagających pracę wątroby i nerek. Borelioza profilaktyka Aby nie dopuścić do infekcji Twojego psa musisz pamiętać o profilaktyce przeciw kleszczowej – czyli niedopuszczeniu do inwazji pasożyta. Nie zawsze preparat na kleszcze, czy obroża przeciwkleszczowa ochroni zwierzę przed ukąszeniem w 100%, dlatego, po spacerze, należy dokładnie obejrzeć i wyszczotkować psa. Gdy zauważysz kleszcza, należy go jak najszybciej usunąć (usunięcie do 48h zmniejsza ryzyko zarażenia boreliozą). Szczepionka na boreliozę Szczepionka na boreliozę W gabinetach weterynaryjnych dostępne są także szczepionki przeciw boreliozie u psów. Szczepienie takie najczęściej wykonuje się w miejscach zagrożonych. Pierwsze szczepienie wykonujemy w 3 miesiącu życia, drugie w 4 miesiącu życia Twojego psa. Niestety, takie jednokrotne szczepienie, nie jest w stanie ochronić psa na całe życie, dlatego powtarzamy je co roku, przed sezonem kleszczowym. Riketsje u psa Riketsje powodują między innymi: gorączkę plamista Gór Skalistych (R. ricketsii),erlichiozę kotów i psów,chorobę łososiową – choroba jelit psów nad Pacyfikiem. W naszej szerokości geograficznej występują jedynie erlichiozy. Erlichia psów Erlichiozę u psów powodują głównie: E. canis wywołująca tak zwaną erlichiozę monocytarną,Anaplasma phagocythophilum, E. ewingiii – tak zwaną erlichiozę granulocytarną,E. platys wywołująca erlichiozę trombocytarną, atakująca płytki krwi (u psów jest rzadka). Wektorami erlichioz, podobnie jak poprzednich chorób, są kleszcze. Po zakażeniu riketsje są roznoszone po całym organizmie zwierzęcia, dochodzi do upośledzenia działania szpiku kostnego, spadku ilości płytek krwi, co w konsekwencji może doprowadzić do krwotoków. Erlichoza objawy Objawy kliniczne erlichiozy są nieswoiste. Pierwsze z nich mogą pojawiać się około 7 dni od zakażenia. Początkowo są to: apatia,osłabienie,wysoka temperatura ciała. Z czasem może dochodzić do: spadku masy ciała,krwawienia z błon śluzowych,powiększenia śledziony,powiększenia węzłów chłonnych,śluzowo – ropnego wypływu z nosa. Niekiedy pojawiają się: wymioty i biegunka u psa,zapalenia stawów,objawy nerwowe – drgawki i porażenia. W wyniku zapaleń naczyń krwionośnych oka może występować zmiana barwy i wyglądu oka, a nawet ślepota. Erlichoza diagnostyka Diagnostyka erlichoza opiera się przede wszystkim na badaniach krwi. W badaniach krwi u psa stwierdza się często: niedokrwistość,niską liczbę leukocytów,trombocytopenię,niską wartość hematokrytu,monocytozę,podwyższony poziom białek krwiwzrost aktywności wskaźników czynności wątroby i nerek. Anaplasma u psa Do niedawna zaliczana do grupy erlichioz. Wywołana przez bakterie Anaplasma phagocytophilum zakaża neutrofile zwierzęcia. Objawy są bardzo podobne do objawów poprzedniego schorzenia, czyli: wysoka gorączka,anoreksja,bolesność i obrzęki stawów,symptomy neurologiczne. Niekiedy obok objawów neurologicznych u psów rozwija się zapalenie mięśni, objawiające się szybkim pojawianiem się i narastaniem objawów chorobowych, porażeniami wszystkich czterech kończyn, wzmożonymi odruchami oraz zanikami mięśniowymi. Zakażeniu tymi riketsjami może towarzyszyć trombocytopenia, zarówno limfocytoza, jak i limfopenia. Podejrzewa się, że Golden Retriever i Labrador Retriever są rasami, które mogą wykazywać zwiększoną wrażliwość na zakażenie A. phagocytophilum. Bardziej wrażliwe są także stare psy – powyżej 8 roku życia. W ostatnim czasie zaobserwowano przypadki anaplasmozy również u kotów. Diagnostyka anaplazmozy Rozpoznanie choroby opiera się na badaniu krwi a w szczególności rozmazie krwi, w którym to ocenia się obecność wtrętów w białych krwinkach. Często też diagnozuje się na podstawie badań serologicznych, PCR czy na podstawie objawów, w miejscach endemicznego występowania ricketsji. Leczenie erlichiozy i anaplasmozy Leczenie zarówno erlichiozy i anaplasmozy, polega na długotrwałej antybiotykoterapii (głównie są używane tetracykliny). Terapia trwa około miesiąca. Oprócz długotrwałego podawania antybiotyków lekarz może zdecydować się na podawanie środków przeciwzapalnych, witamin. W przypadku postaci ostrej może być konieczne przeprowadzenie transfuzji krwi, a także podawanie preparatów krwiotwórczych. Mykoplasma u psa Mycoplasmoza do niedawna nazywana hemobartonellozą jest chorobą wywołaną przez drobnoustroje Mycoplasma haemocanis – u psów, a także Mycoplasma haemofelis – u kotów. Przenoszona jest ona przez kleszcze, komary i inne owady kłujące. Do zakażenia może dojść także podczas kontaktu matka – kocię (rzadziej szczenię), a także transfuzji krwi. Mycoplasma po dostaniu się do układu krwionośnego opłaszcza erytrocyty. Układ immunologiczny odczytuje wówczas własne erytrocyty jako materiał obcy i niszczy je. W wyniku tego dochodzi do anemii. Mykoplazmoza objawy W wyniku zakażenia drobnoustrojem mogą pojawić się objawy takie jak: pies lub kot staje się apatyczny,osłabienie,wysoka temperatura,błony śluzowe stają się blade. Zazwyczaj mykoplasmoza dotyka zwierząt osłabionych innymi chorobami takimi jak FIV, FeLV w przypadku kotów. Może dotknąć także psy po zabiegu usunięcia śledziony. Narząd ten bowiem, spełnia funkcje swoistego filtra krwi. Gdy go zabraknie uszkodzone erytrocyty nie są usuwane z obiegu. Mykoplazmoza diagnostyka Rozpoznanie mykoplasmozy jest bardzo trudne. Konieczne jest zrobienie badań krwi, a w szczególności rozmazu, który może, ale nie musi dać nam obraz wtrętów w czerwonych krwinkach. Wykonuje się także badania PCR. Mykoplazmoza leczenie Leczeniem z wyboru jest długotrwała antybiotykoterapia. Do tego celu używa się antybiotyków z grupy tetracyklin (doksycyklina) i podaje się je przez okres minimum 3 tygodni. W niektórych przypadkach konieczna staje się transfuzja, a także leczenie objawowe. Jak zapobiegać chorobom przenoszonym przez kleszcze? Preparat na kleszcze Przede wszystkim uniemożliwić atak kleszcza. Na rynku znajduje się obecnie szereg preparatów przeciwko kleszczom w formie sprayu, spot on, obroży na kleszcze, czy od niedawna tabletek. Najlepiej żeby w swoim składzie zawierały substancje bójcze takie jak: fipronil,permetrynę,flumetrynę,propoksur,fluralaner. Zabijają one pasożyta po ewentualnym wbiciu się w skórę Twojego zwierzaka. Preparaty, których głównym, składnikiem są olejki eteryczne nie są skuteczne w walce z inwazją kleszczy. W miejscach występowania babeszjozy, boreliozy i innych, ważna jest także kontrola psa po każdym spacerze – wyczesanie go i sprawdzenie czy nie posiada na sobie jakiegoś „pasażera na gapę”. Istnieje także możliwość szczepienia przeciwko boreliozie. Podsumowanie Profilaktyka chorób odkleszczowych Choroby odkleszczowe są częstym problemem zagrażającym życiu i zdrowiu Twojego psa czy kota. Dlatego, tak ważna jest walka z tymi małymi, ale groźnymi pasożytami. Warto posiadać wiedzę na temat podstawowych chorób przenoszonych przez ukąszenie kleszcza, ponieważ umożliwia to wczesne rozpoznanie objawów u psa, co może uratować mu życie. Mam nadzieję że po przeczytaniu tego artykułu wiesz już jak bardzo niebezpieczne są choroby przenoszone przez kleszcze i zdajesz sobie sprawę jak możesz im zapobiec. Więcej informacji na temat kleszczy i pcheł znajdziesz w artykule „Pchły i kleszcze u psa, czyli co gryzie mojego zwierzaka?„ Jeśli masz pytania związane z ich leczeniem, lub swoje doświadczenia, którymi chcesz podzielić się z innymi Czytelnikami, dodaj teraz komentarz pod artykułem.

kleszcz u psa pod skórą